Vanuit de populieren houden aalscholvers een oogje in het zeil. We fietsen afwisselend langs de Loire en de Cher. In deze regio strijken van oudsher vogels neer met een dure smaak. Anno 2018 zijn hun riante optrekjes in Chambord, Chenonceau en Villandry UNESCO-werelderfgoed.
'We', dat is een groepje gelegenheidsfietsers tussen 20 en 30 jaar. We zetten koers richting Candes-Saint-Martin, "un des plus beaux villages de France".
"Dans les bras de la forêt", lees ik op een etalage. Wat een taal toch.
Frankrijk is helaas ook: geen koekje bij de koffie en wegwijzers zonder kilometeraanduiding. De afstand tot het volgende dorpje valt dan ook dik tegen. Gelukkig heeft iemand nog een banana split zonder ijs en chocolade op zak. Je verliest hier makkelijker de weg dan je gevoel voor humor.
Tegen beter weten in poseren we te midden van de wijngaarden. Eigenlijk is het al te donker voor een foto. Als we even later bij het vallen van de eerste druppels en de laatste bladeren Amboise binnenrijden, staat de fietsverhuurder ons grijnzend op te wachten. "Juste à temps!" Het is iets over zessen, de geplande wijndegustatie zit er niet meer in. We hebben de Franse colletjes onderschat. En een peloton is maar zo snel als de traagste renner. Morgen zullen we herkansen bij "Caves du Père Auguste". Van la Loire à vélo krijg je dorst als een monnik.
'We', dat is een groepje gelegenheidsfietsers tussen 20 en 30 jaar. We zetten koers richting Candes-Saint-Martin, "un des plus beaux villages de France".
"Dans les bras de la forêt", lees ik op een etalage. Wat een taal toch.
Frankrijk is helaas ook: geen koekje bij de koffie en wegwijzers zonder kilometeraanduiding. De afstand tot het volgende dorpje valt dan ook dik tegen. Gelukkig heeft iemand nog een banana split zonder ijs en chocolade op zak. Je verliest hier makkelijker de weg dan je gevoel voor humor.
Tegen beter weten in poseren we te midden van de wijngaarden. Eigenlijk is het al te donker voor een foto. Als we even later bij het vallen van de eerste druppels en de laatste bladeren Amboise binnenrijden, staat de fietsverhuurder ons grijnzend op te wachten. "Juste à temps!" Het is iets over zessen, de geplande wijndegustatie zit er niet meer in. We hebben de Franse colletjes onderschat. En een peloton is maar zo snel als de traagste renner. Morgen zullen we herkansen bij "Caves du Père Auguste". Van la Loire à vélo krijg je dorst als een monnik.