Vanaf november kunnen we maar beter wennen aan de duisternis. Mogelijk steekt de lente in februari al de neus aan het venster, maar net zo goed zien we de maan met Pasen nog steeds door de bomen schijnen, alsof het proces van fotosynthese voorgoed is stilgevallen. Geduld is een schone deugd, zegt de volksmond, en alles op zijn tijd. Maar die tegelwijsheden brengen verdorie weinig zoden aan de dijk. Nee, laat mij maar abwarten und Tee trinken. Ik hoorde het in Keulen donderen toen een collega van het Thomas-Institut mij dit taalpareltje toewierp in een onnozel e-mailbericht. Abwarten und Tee trinken. Soms schuilt de remedie in een simpel zinnetje. Deze zegswijze is mij op het lijf geschreven. Zo kan die geitenwollensokken-wijsheid ‘geduld is een schone deugd’ gelijk de kast in. Want vergis u niet: thee drinken is hip. Nog even en de theesommelier is helemaal ingeburgerd. Theesommelier, nog zo’n prachtwoord. Taal troost. Ik word er helemaal warm van. |